Tadeusz-Walter

Samodzielną działalność artystyczną zaczął 1967 roku wystawą malarstwa; było to jeszcze przed uzyskaniem dyplomu z malarstwa i tkaniny, co nastąpiło w 1970 roku.

Jego zainteresowania formami przestrzennymi skłoniły go do wykorzystania włókna. Możliwość łączenia koloru, faktury i jednocześnie wchodzenia w trójwymiarowa miękką bryłę była fascynująca. Aż nagle 1976 roku zetknął się z odmienną kulturą – indyjską. Pobyt w Indiach zaowocował zwróceniem jego uwagi na batik.

Zamienił duże, ciężkie, przestrzenne formy na małe lekkie i zwiewne. Pobyt w Indiach okazał się dla niego ważnym wydarzeniem nie tylko ze względu na długość (3 lata), ale dlatego, że zetknął się tam również z gliną jako tworzywem artystycznym. Sprawił to przypadek i taki sam przypadek sprawił, że tu, w Polsce, spotkał grupę ceramików warszawskich KERAMOS, która przyjęła go do swego grona i umożliwiła korzystanie z pracowni. I tu, od 1980 roku, zaczyna się nowy rozdział jego życia artystycznego. Jego zainteresowania skupiają się na ceramice.

Glina staje się materiałem zadowalającym jego potrzeby twórcze; uzupełnia ją szkliwo i magia powstawania, taka, jaka towarzyszy powstawaniu lawy wulkanicznej. Podczas całej tej podróży artystycznej pokazywał swoje prace na wielu wystawach indywidualnych w Polsce, w Europie, a także w Indiach i Nepalu. Brał również udział w sporej liczbie wystaw zbiorowych tak w kraju, jak i za granicą.