Agnieszka Barnat

Artystka grafik, ceramik, mgr sztuki, absolwentka Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Od 2006 roku prowadzi działalność pedagogiczną w dziedzinie ceramiki artystycznej i graficznej organizując kursy i warsztaty we własnej pracowni oraz jako wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku Sztuka.

Obecnie pełni funkcję dyrektora szkoły i wykładowcy sitodruku w założonej przez siebie szkole ceramiki Ceramiq.

„W ceramice poszukuję piękna i harmonii bez względu no to, czy jest to ceramika użytkowa czy rzeźba. W swoich pracach staram się łączyć tradycyjne techniki ceramiczne z elementami malarstwa i grafiki warsztatowej.”

Stanisław Brach

Profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 2010 roku kieruje Pracownią Ceramiki na Wydziale Rzeźby warszawskiej ASP. Absolwent Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom w pracowni prof. Mariana Koniecznego w 2000 roku oraz Technikum Ceramicznego w Łysej Górze (1987-1993). W 2014 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego w dziedzinie sztuk pięknych na Wydziale Rzeźby ASP w Krakowie. Laureat nagrody Rektora ASP w Warszawie (2011, 2019), stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2014), projekt artystyczny „Dwie przestrzenie”. Finalista międzynarodowego konkursu Taiwan Ceramics Biennale 2016, oraz złotego medalu za prace Miodem płynące na 45 Apimondia 2017, International Apicultural Congress, Istambuł, Turcja i 46 Apimondia 2019, International Apicultural Congress, Montreal, Kanada.

Organizator kilkudziesięciu wystaw indywidualnych i zbiorowych, uczestnik wielu plenerów i konkursów międzynarodowych m.in. we Włoszech, Japonii i Tajwanie. Prace w zbiorach Muzeum Rzeźby Współczesnej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Międzynarodowego Muzeum Ceramiki w Faenza we Włoszech, New Taipei City Yingge Ceramics Museum w Tajwanie, w Narodowym Muzeum Sztuki Ukraińskiej w Kijowie, w Pałacu Sztuki we Lwowie oraz w zbiorach prywatnych.

Monika Dąbrowska – Picewicz

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Wydziału Ceramiki i Szkła. Laureatka Programu Stypendialnego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska” 2006 Uczestniczka licznych wystaw, plenerów i sympozjów ceramicznych w Polsce oraz za granicą m.in. we Francji, Włoszech, Szwajcarii, Hiszpanii i Wielskiej Brytanii. Członkini Stowarzyszenia Nów. Nowe Rzemiosło zrzeszającego autorskie pracownie rzemieślnicze z całej Polski. Obecnie mieszka i prowadzi autorska pracownię w Kętach w Małopolsce.

W swoich pracach balansuje pomiędzy rzeźbą abstrakcyjną a formą naczyniową. Nawiązuje w nich do swojego naturalnego otoczenia, z którego nieustannie czerpie kształty i struktury. Kolekcjonuje chwile zatrzymania w naturze i związane z tym emocje, następnie przekształca je na język materii.

Magda Gazur

Projektantka i kuratorka wielu wystaw, która zaskakująco potrafi połączyć oczywiste z nieoczywistym oraz nowoczesne wzornictwo z tradycyjnymi rzemiosłami z regionu Dolnego Śląska.
Dyplom zrealizowała na Wydziale Ceramiki i Szkła wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Ukończyła Studia Podyplomowe „Projektowanie Wzornicze w Zarządzaniu Rozwojem Nowego Produktu” realizowane przy współpracy Głównej Szkoły Handlowej i Instytutu Wzornictwa Przemysłowego w Warszawie. Studiowała również komunikację graficzną na Uniwersytecie w Wolverhampton (UK). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kamionkowe naczynia jej autorstwa były częścią głośnego projektu „Polski Stół” prezentowanego na wielu wystawach krajowych i zagranicznych. Projekt otrzymał nagrodę Must Have podczas Łódź Design Festival, podobnie jak kolekcja „Lata 60.” z 2020 roku, kolekcja HopOnTop w 2021r. i kolekcja „Dywany z Bolesławca” z 2022r. Kolekcja „Blue Line – Modern” gościła na wystawach we Włoszech i Niemczech, natomiast kolekcja „Roses” została wybrana do prezentacji w Alei Trendów podczas Targów Ambiente 2019 we Frankfurcie. Magda Wielokrotnie występowała w roli kuratorki na Łódź Design Festival – m.in. przy wystawach „ON The Table” na ŁDF2019, „Kółko / Kropka / Kreska” na ŁDF2018 czy „Akord. Praca, precyzja, produkt” na ŁDF2017.
W krótkim okresie zajmowała stanowisko Komisarza Międzynarodowego Pleneru Ceramiczno-Rzeźbiarskiego w Bolesławcu.

Obecnie pracuje na stanowisku głównego projektanta w „Manufakturze” w Bolesławcu oraz jest wykładowcą w Katedrze Działań Interdyscyplinarnych w Ceramice i Szkle na wrocławskiej ASP.

Dorota Grześkiewicz

Od najmłodszych lat pobierała nauki rysunku i ceramiki w rodzinnej pracowni. Jest absolwentką Wydziału Rzeźby ASP w Warszawie. Ukończyła także Międzywydziałowe Studia Ochrony Środowiska na Uniwersytecie Warszawskim oraz Studio Grafiki w Warszawskiej Szkole Reklamy.

Ceramiką zajmuje się zawodowo od 2009 r. Najpierw pod kierunkiem Lecha i Piotra Grześkiewiczów aktywnie uczestniczyła w projektach rodzinnej pracowni ceramicznej. W roku 2013 założyła Grześkiewicz Design Studio, w którym w latach 2013-2019 tworzyła w duecie z siostrą Malwiną Grześkiewicz, a obecnie kontynuuje tą działalność z Bereniką Agatą Taj. Od 2010 r. rozwija także indywidualną twórczość.

W 2014 r. otrzymała nagrodę specjalną czasopisma Szkło i Ceramika w Ogólnopolskim Konkursie Ceramicznym „Kadr z Szamotem w tle”, a także wspólnie z Malwiną Grześkiewicz otrzymała nagrodę za indywidualność twórczą przyznaną przez Związek Ceramików Polskich. W roku 2015 otrzymały wyróżnienie na festiwalu Wawa Design Festiwal.
Angażuje się w życie kulturalne lokalnej społeczności Łomiankowskiej m.in. współorganizując doroczną wystawę plenerową „Otwarte Ogrody Artystów Dąbrowy”. W latach 2013-1017 była członkiem Zarządu Związku Ceramików Polskich. Uczestniczyła w wielu wystawach zbiorowych, także zagranicą, jej dwie prace są eksponowane na wystawie stałej Galerii Polskiej Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Gdańsku.
Jest członkiem ZPAP oraz Stowarzyszenia Artystów Ceramików Keramos.

Katarzyna Harasym

Absolwentka wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusz Gepperta we Wrocławiu, wydziału Ceramiki i Szkła, w pracowni prof. Małgorzaty Dajewskiej i prof. Zbigniewa Horbowego. Przez dwa lata studiowała także w Fundació Centre del Vidre w Barcelonie,  była również stypendystką OFF Massana w Barcelonie.
Pracowała w pracowniach szkła: Luesma Vega, Studio Blanco i Pele Cristales.
Ulubioną techniką  jest praca na palniku gazowym, którą często łączy z innymi technikami jak fusingiem i pate de vêrre.
Instalacja szklana „Descamació –Złuszczenia” została wybrana drogą konkursową przez The Corning Museum off Glass w Nowym Jorku za jedną najlepszych prac roku 2011 na świecie.

Obecnie mieszka we Wrocławiu i zajmuję się twórczością w swojej pracowni „Przezroczysta”.
Swoja wiedzą dzieli się prowadząc kursy pracy na palniku i fusingu.

Anna Józefowska

Anna zaczęła od studiowania socjologii na Uniwersytecie Wrocławskim, następnie zdobyła licencjat z fizjoterapii.
Po drodze ukończyła dwuletnią szkołę aranżacji wnętrz “Creator”. W 2009 roku rozpoczęła naukę we wrocławskiej pracowni artystycznej “Fenomenarium”, gdzie szlifowała swój warsztat rysunkowy i malarski. To doświadczenie skierowało ją na Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Pierwotnie na Malarstwo, lecz po roku przeniosła
się na Sztukę i Wzornictwo Szkła, ponieważ bardziej interesujący wydał mi się kierunek projektowy i możliwość pracy z formą przestrzenną. Dyplom obroniła w 2016 roku w Pracowni Artystycznej Prof. Małgorzaty Dajewskiej oraz w Pracowni Projektowej u Prof. Kazimierza Pawlaka.
Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę na Akademii w Katedrze Szkła. Prowadzi zajęcia ze studentami – Labratorium działań warsztatowych z elementami technologii szkła.
Od sierpnia 2019 pracuje w pracowni rzeźby – Atelier Andrzeja Kriese, przy rekonstrukcji Organów Michaela Englera w kościele Św. Elżbiety we Wrocławiu.

Rytis Konstantinavicius

Litwin pochodzenia polskiego urodzony w Komi Autonomicznej Republice na Syberii. Absolwent Wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta, studiował na wydziale Ceramiki i Szkła, katedra Ceramiki. Obecnie pracuje jako wykładowca ASP we Wrocławiu w I Pracowni Ceramiki Artystycznej pod kierownictwem prof. Przemysława Lasaka. Zajmuje się rzeźbą ceramiczną gdzie głównym tematem jest człowiek współczesny, świat jednostki…oraz malarstwem abstrakcyjnym. W 2015 roku wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa za wykonanie największego ceramicznego naczynia na Świecie. Brał udział w 11 wystawach indywidualnych w 79 wystawach zbiorowych zagranicznych oraz krajowych, brał udział w 32 sympozjach krajowych oraz zagranicznych.

Karolina Krawczyk

Urodziła się w 1985 roku w Słupsku. W 2005 roku rozpoczęła studia na Wydziale Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie w 2011 roku obroniła dyplom z ceramiki unikatowej i użytkowej. Brała udział w wystawach ceramiki i designu w Polsce i za granicą. Obecnie tworzy markę Pangzi Ceramics, na którą składają się prace głównie użytkowe, lecz w jej twórczości przeważa myślenie czysto unikatowe.

Produkt, który z założenia miał być seryjny, nabiera cech wyjątkowych i jest jedyny w swoim rodzaju. W pracowni powstają przedmioty codziennego użytku, ale też mające na celu wyłącznie cieszyć oko bibeloty.

Największą satysfakcję przy tworzeniu daje mi poczucie, że wykreowane w mojej wyobraźni kształty, rzeczy i postacie, przeniesione na kartkę papieru, a następnie na medium, jakim jest porcelana czy glina, mogą zaistnieć w rzeczywistości. To pozwala mi wprowadzić element bajkowości do świata realnego oraz urzeczywistniać moje marzenia i fantazję.

Najbardziej lubię to, że mogę odlewać z formy swoje pomysły.

Magdalena Matuszczak

Artystka, należy do Związku Artystów Plastyków Polska Sztuka Użytkowa. Wiedzę o ceramice zdobyła pobierając kilka lat nauki w historycznej warszawskiej pracowni artystycznej mojego Mistrza – Stanisława Tworzydło, który sztuki ceramicznej uczył się w Jingdezhen w Chinach. Miasto to jest określane jako “Stolica Porcelany”. Od co najmniej 1000 lat produkuje się tam ceramikę, która przez większość tego okresu była uznawana za najlepszą w Chinach.
Wszystko to, co przekazał jej Mistrz, przelewa na swoje prace. Ta wiedza to skarb, którym chętnie się dzieli. Technika, którą szczególnie ukochała to kobaltowe malarstwo podszkliwne. Mistrz uczył jej zgodnie z zasadami, które przyswoił podczas pobytu w Chinach. Ta technika wymaga specjalnych chińskich pędzli, odpowiednio przygotowanej farby, wiedzy i doświadczenia. Ceramika jest jej pasją. Malarstwo jest medytacją.

Na co dzień tworzy w przydomowej pracowni pod Warszawą. Zawodowo jest business&life coachem. Obecnie specjalizuję się w coachingu dla osób z ADHD i studiuje psychologię pozytywną.

Aleksandra Mazurkiewicz

Urodziła się 26 maja 1985 roku w Warszawie. W 2005 roku ukończyła z oceną celującą Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Wojciecha Gersona. W latach 2006–2011 studiowała na Wydziale Rzeźby w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Pracę dyplomową wykonaną pod kierownictwem profesora Adama Myjaka obroniła z wyróżnieniem. Aneks do dyplomu zrealizowała pod opieką promotorską prof. Hanny Jelonek. W 2009 roku w ramach programu Erasmus przebywała na stypendium zagranicznym w Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie (Accademia di Belle Arti di Roma), studiując w Pracowni Rzeźby prowadzonej przez profesora Donato Bianco oraz profesor Orianę Impei. Po powrocie
do kraju w 2014 roku zdobyła certyfikat z języka włoskiego, wydawany przez Uniwersytet dla obcokrajowców w Sienie (Università per Stranieri di Siena). Po ukończeniu studiów (w 2011 roku) pozostała w macierzystej uczelni, podejmując pracę w Pracowni Medalierstwa prowadzonej przez prof. Hannę Jelonek. Brała udział w licznych wystawach i wydarzeniach artystycznych w kraju i za granicą. M.in.: w 2014 roku otrzymała przyznawane przez FIDEM (The International Art Medal Federation), ufundowane przez Uniwersytet w Bergen, Stypendium dla Młodych Medalierów (Fidem Scholarship). Od 2015 roku należy do FIDEM. W 2022 roku otrzymała stopień doktora.

Bartek Mejor

Absolwent wydziału ceramiki i szkła Royal College of Art w Londynie oraz wydziału projektowania ceramiki Bath Spa University w Bath. W swoich projektach wykorzystuje możliwości oferowane przez nowe procesy cyfrowe. Współpracuje jako projektant i konsultant z europejskimi producentami porcelany: Vista Alegre, Wedgwood i Royal Doulton. Wyróżniony m. in. nagrodą Talente Design Award 2008 na targach IHM w Monachium, dwukrotnie nagrodą Must Have na Łódź Design Festival, najlepszy młody projektant roku 2014 w plebiscycie Elle Decoration.

Katarzyna Miściur

Absolwentka Wydziału Ceramiki i Szkła wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta, kierunku Projektowanie Ceramiki (dyplom zrealizowany pod kierunkiem prof. Grażyny Płocicy oraz prof. Lidii Kupczyńskiej – Jankowiak) oraz kierunku Restauracja i Rekonstrukcja Ceramiki i Szkła (dyplom zrealizowany pod kierunkiem dr Marii Gąsior). Studiowała również na Universidade do Porto w Portugalii. Ceramiką fascynuje się od czasów nauki w Liceum Plastycznym w Olsztynie. Od tamtej pory nieustannie stara się poszerzać swoją wiedzę na ten temat, ucząc się różnych technik i technologii ceramiki oraz biorąc udział w różnego rodzaju projektach i praktykach (praktyki w Fabryce Porcelany w Ćmielowie, Fabryce Porcelany we Włocławku i Manufakturze w Bolesławcu).

Od zawsze jej największą pasją była twórczość związana z ceramiką artystyczną, dlatego też brała udział w sympozjach, plenerach oraz wystawach w kraju oraz za granicą (m.in. Kohila Symposium (2023), Plener Ceramiczno-Rzeźbiarski w Bolesławcu (2012), Plener Ceramiczny Lab Oro w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (2017), Symposium Nebocadske Keramicke Leto w Czechach (2009)).
W 2018 roku wzięła udział w Programie Young Artist in Residence w Guldagergaard International Ceramic Research Center w Danii. Po rezydencji została zatrudniona w Guldagergaard i przez 5 lat pracowała tam na stanowisku Studio & Project Manager.

Katarzyna interesuje się również wypałami ceramiki w piecach opalanych drewnem. Jej ulubionym piecem jest piec opalany drewnem z efektem szkliwa sodowego (tzw. Soda Kiln), a ulubioną techniką – technika budowania z płatów gliny.

Janina Myronowa

Absolwentka Wydziału Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu oraz Narodowej Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie. Wzięła udział w ponad 100 wystawach zbiorowych oraz zrealizowała 12 wystaw indywidualnych. Laureatka m.in.: I miejsce w kategorii “Those to come” w V Międzynarodowym Konkursie “Ceramica Multiplex”, Muzeum miasta Varazdin, Chorwacja, 2016; nagroda I stopnia Prezydenta Miasta Kielce za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej oraz upowszechniania i ochrony kultury, 2015; Grand Prix w Międzynarodowym Konkursie “Najciekawsza forma przestrzenna”, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku, 2012.

Agnieszka Okos

Początkowo starała się naśladować ciocie, które z wielkim pietyzmem oddawały się zdobieniu ceramiki. Z czasem naśladowanie nie miało sensu – w głowie rodziło się setki pomysłów na swoje autorskie projekty koronek i kwiatów. Początkowo, zdobiła porcelanę na tzw. „bogato” później przyszedł czas na odkrywanie tego wzoru w innej formie.  

Poznała Sandrę Murzicz – założycielkę projektu „Opolskie Dziouchy”- współpracują ze sobą już kilka lat. Na koncie mają wiele ciekawych realizacji, a ja wciąż czują że mogą więcej. Czasem wracają do korzeni jak w przypadku kolorowych kubków, z monochromatycznym motywem kwiatowym, inspirowanych kroszonką. A czasem tworzą coś zupełnie nowego jak ceramiczne breloczki zdobione w opolskie kwiaty. Mimo, że zaczęło się to cieszyć znacznie większą popularnością niż tradycyjna opolska porcelana Aga postanowiła, że nie zaniecham tradycji.

Grzegorz Ośródka

Polski ceramik herbaciany, autor bloga „Ogama”, gdzie dzieli się swoją pasją do garncarstwa i herbaty. Tworzy unikatowe czajniczki, czarki i cha hai, które zachwycają precyzją wykonania, naturalnym pięknem i funkcjonalnością. Jego prace, wypalane w piecach opalanych drewnem, czerpią z tradycji i natury, a własne receptury szkliw nadają im wyjątkowy charakter, np. głębokie czernie czy delikatne zielenie. Jako nauczyciel i pasjonat inspiruje innych do odkrywania świata ceramiki, łącząc rzemiosło z kulturą herbaty. Jego ceramika to nie tylko przedmioty użytkowe, ale również opowieść o tradycji, harmonii i miłości do detali.

Joanna Opalska – Brzecka

Artystka wizualna, absolwentka kierunku Sztuka i Wzornictwo Ceramiki Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Obecnie pracuje na macierzystej uczelni prowadząc zajęcia w Pracowni Ceramiki Kameralnej. W 2021 roku uzyskała stopień doktora sztuki. W swojej twórczości podejmuje nurtujące ją problemy, komentuje rzeczywistość, opowiada osobiste historie. Traktuje ceramikę jako wyjątkową technikę umożliwiającą łączenie tradycji ze współczesnymi formami wyrazu i narracji. Jej prace prezentowane były na wielu wystawach, m. in.: w Superstudio PIU PIU, Mediolan; Muzeum Narodowe, Wrocław czy Stara Kopalnia Centrum Nauki i Sztuki, Wałbrzych. Finalistka międzynarodowych konkursów ceramicznych, m.in.: Martinsons Award 2021, CERCO 2021, czy XV Bienal Internacional de Ceramica de Manises,
w Hiszpanii oraz zdobywczynią pierwszego miejsca w konkursie COCA 2021.

Łukasz Orfiniak

Ceramik, absolwent Wydziału Ceramiki i Szkła na ASP we Wrocławiu. Specjalność: projektowanie ceramiki, dyplom w pracowni koła garncarskiego oraz w pracowni projektowania ceramiki użytkowej. Zajmuje się edukacją plastyczną w zakresie ceramiki, organizowaniem plenerów w technice raku oraz wypałem ceramiki w piecach opalanych drewnem. Obsługą i konserwacją pieców wysokotemperaturowych. Edukacja dzieci m.in. Cykl warsztatów rzeźbiarskich w Łazienkach Królewskich 2018, warsztaty ceramiczne podczas festiwalu Manufaktura Tradycji 2019. 

W „Świetlicach Artystycznych” poprowadzi warsztaty rzeźbiarskie z ceramiki artystycznej.

Monika Patuszyńska

Artystka i kuratorka, badaczka opuszczonych przestrzeni i niewykorzystanych ścieżek, członkini Międzynarodowej Akademii Ceramiki (AIC/IAC).

W 1999 roku ukończyła studia na Wydziale Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Była ostatnią projektantką w Zakładach Porcelitu Stołowego Pruszków i ostatnią przewodniczącą Międzynarodowego Sympozjum Ceramicznego „Porcelain Another Way”. W latach 2014-2016 pełniła funkcję Dyrektora Artystycznego w Instytucie Designu w Kielcach. Dzięki współpracy z nowojorskim biurem architekta Petera Marino jej prace można znaleźć w paryskim salonie Maison Guerlain, Chanel w Singapurze czy słynnym butiku Tiffany’ego w Nowym Jorku.

Jestem uzależniona od porcelany.
Zafascynowana upływem czasu i wszystkim, co się z nim wiąże.

Dominika Pinczak

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu na kierunku Sztuka i Wzornictwo Ceramiki. Jej dyplom magisterski został pokazany na wystawie ‘19 Sztuka Przejścia – Najlepsze dyplomy magisterskie w Galerii BWA we Wrocławiu (2019).
Zdobywała stypendium rektora dla najlepszych studentów (2017-2019), oraz dostała Nagrodę Dziekana Wydziału Pedagogiczno – Artystycznego podczas A-kumulacje Kaliskie Biennale Sztuki (2019). Jej prace znalazły się podczas takich wystaw jak: V Piotrowskie Biennale Sztuki w Piotrkowie Trybunalskim, A-kumulacje Kaliskie Biennale Sztuki w Kaliszu (2019), Polak – Artysta – Ceramik w Bolesławcu (2018), Jak Feniks z Popiołu – wystawa poplenerowa IX Międzynarodowego Ceramicznego Pleneru w Zdunach (2018), Promocje 2017 w Legnicy (2017) oraz 3d – der, die, das w Goerlitz (2017).

Poprzez projektowanie ceramiki staram się odnieść do dzisiejszego społeczeństwa – emocji i uczuć. Projektując obiekty próbuje pobudzić u odbiorcy zmysły dotyku i wzroku przez zastosowanie koloru oraz powierzchni,
które wzmacniają różne doznania podczas użytkowania.

Michał Puszczyński

Artysta ceramik / rzeźbiarz. Absolwent PLSP Częstochowa i ASP Wrocław, Pracuje na Wydziale Ceramiki i Szkła oraz Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Realizuje rzeźby, instalacje, wykorzystując ceramikę jako główne medium. Prekursor wykorzystania dalekowschodnich metod wypalania ceramiki w Polsce. Brał udział w licznych wystawach, sympozjach i projektach artystycznych w Europie, USA oraz Azji. Laureat m.in Nagrody Marszałka Śląskiego dla Młodych Twórców, Stypendium Młoda Polska, stypendium MKiDN oraz Fulbright Senior Award 2019-20. Członek International Academy of Ceramics ( Szwajcaria), doradca w European Ceramic Work Center, Holandia ( 2020-2021). Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych w kraju i zagranicą.

Monika Skorupska

Absolwentka wrocławskiego ASP. Założycielka studia ceramicznego Mosko Ceramics, łączy w swoich produktach pasję do ceramiki i malarstwa, tworząc niepowtarzalne naczynia. W swojej działalności posługuje się metodą tradycyjnego złocenia ceramiki. W projektach często inspiruje się japońską kaligrafią oraz przedmiotami codziennego użytku. Ceramiczka wyrabia swoje przedmioty z porcelany – zarówno ręcznie, jak i z form. Barwiona porcelana w masie daje niezwykłe, unikatowe efekty i jak przyznaje sama autorka – nigdy nie wie co z pieca wyjmie. Jej prace są odważne kolorystycznie, zachwycają formą i pieczołowitym wykonaniem. Dekorowane złotem są pełne wyrafinowanego przepychu. Absolutnie niepowtarzalne.

“Praca z ceramiką to próba okiełznania materiału, a czasem pozwolenie mu na działanie wbrew mej woli. Porcelana, jako gatunek najbardziej wrażliwy, a przez to również najbardziej podatny na działanie wyobraźni, jest dla mnie szczególnie ciekawa. Jej śnieżna biel w spotkaniu z moją nadwrażliwością na kolor doprowadza na skraj możliwości jej barwienia i do przesuwania granic technicznej poprawności. Doświadczenia w dziedzinie biżuterii, pozwalają mi na estetyczną przesadę bez wyrzutów sumienia. Moje obiekt są przeniesieniem malarskiej ekspresji w trzeci wymiar. Forma jest często jedynie pretekstem do pokazania obrazu. Zestawianie barw w kontraście, błysku szlachetnych metali z matem naczynia, form organicznych z geometrycznymi – te zabiegi otwierają dla mnie nowe możliwości w tworzeniu obiektów coraz bardziej abstrakcyjnych w wyrazie, a zarazem o jasno określonej funkcji i w pełni użytkowych”.

Adam Sobota

Absolwent Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Wydziału Ceramiki i Szkła. Zrealizował dyplom w 2000 roku w pracowni prof. Krystyny Cybińskiej. Aneks z malarstwa w pracowni prof. Wandy Gołkowskiej. Uczestnik licznych ceramicznych i interdyscyplinarnych wystaw w Polsce. Jego formy rzeźbiarskie znajdują się w instytucjonalnych i prywatnych kolekcjach w Polsce, USA oraz Szwecji. W przerwach między realizacjami ceramicznymi z sukcesami angażuje się w działalność projektową – jest m.in. laureatem I nagrody za serwis internetowy w ogólnopolskim konkursie inwencji plastycznej IDEA 2002 w Toruniu. Prowadzi autorską pracownię ceramiczną w Przyszowicach pod Gliwicami rekomendowaną przez Homo Faber Guide.

Weronika Surma

Artystka wizualna. Ceramika artystyczna to dziedzina, którą głównie się zajmuje. Tworzy obrazy ceramiczne na płaszczyźnie, których łączy w spójną całość różne dziedziny sztuki tj. rysunek, rzeźbę i malarstwo. W swoich pracach inspiruje się ciałem ludzkim, kładąc nacisk na kolor i formę, wykorzystuje wyjątkowe podobieństwo gliny do materii ludzkiej – głównie jej barwę i cielesność. Szczególnie absorbują ją współzależności między ceramiką a człowiekiem, zwłaszcza zależności ceramiki i kobiet.
Absolwentka Wydziału Rzeźby na ASP w Warszawie (dyplom z wyróżnieniem w 2013 r. w pracowni prof. P. Gawrona, aneks ceramiczny pod kier. dr hab. S. Bracha, aneks medalierski pod kier. prof. H. Jelonek) oraz Międzywydziałowych Studiów Doktoranckich na Wydziale Ceramiki i Szkła ASP im. E. Gepperta we Wrocławiu (2018) gdzie obecnie pracuje jako asystentka dr hab. J. Teper, prof. ASP w Pracowni Technologii i Technik Ceramicznych w Malarstwie i Rzeźbie. Odbyła staż w Pracowni Ceramicznej Kay Aplin w Brighton w Anglii (2017), na Wydziale Ceramiki na ASP w Wilnie na Litwie (2016) oraz na Wydziale Rzeźby na ASP w Pradze w Czechach (2012). Ukończyła Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem. Laureatka Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2015) oraz kilku wyróżnień podczas międzynarodowych wystaw np. Ex Tempore w Zagrzebiu w Chorwacji czy Together 2015 w Rydze na Łotwie.
Na swoim koncie ma osiem wystaw indywidualnych w tym trzy zagraniczne. Kuratorka i organizatorka wystaw sztuki i dizajnu, współkuratorka sekcji ceramiki podczas 12. edycji Festiwalu Wysokich Temperatur.

Karolina Szeląg

Absolwentka PLSP w Koszalinie na kierunku ceramika formy użytkowe. Ceramiką zajmuję się od ponad dwudziestu pięciu lat. Od 10 lat żyje i tworzy w Poznaniu gdzie pod marką SZELĄG ART STUDIO.
Uczestniczka plenerów ceramicznych, warsztatów, kursów i sympozjów, poświęconych sztuce i ceramice. Współpracuje z wieloma galeriami, butikami w Polsce jak i za granicą. Odbiorcami prac są przede wszystkim klienci indywidualni z Polski oraz zagranicy.
W swojej pracy ma dwie drogi: Pierwsza projektowa gdzie poświęca czas obiektom, naczyniom, formom, które wymagają myślenia praktycznego, użytkowego, estetycznego. Związane są z projektowaniem i myśleniem technologicznym, technicznym, produkcyjnym. Przedmioty związane z codziennością. Druga, to rwąca rzeka, swobodna, wymagająca.
To odskocznia w świat wyobraźni i zupełnie innej wrażliwości. Tam tworzy, rzeźby, prace mniej dosłowne, które nie mają wymiaru praktycznego, nie muszą być estetyczne, zamknięte w jakiejś określonej funkcji.
Głównym materiałem w pracy użytkowej jest porcelana, natomiast w rzeźbie lubię łączyć ze sobą różne masy ceramiczne.

Joanna Świerczek

Mieszkanka Bochni koło Krakowa, absolwentka Instytutu Anglistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, przez wiele lat pracowała jako tłumacz przysięgły języka angielskiego, równocześnie poświęcając swój wolny czas sztuce.

W centrum jej zainteresowań znalazła się ceramika artystyczna, a głównie porcelana i zdobnictwo naszkliwne. Wiedzę i umiejętności zdobywała sama, poszukując potrzebnych informacji w literaturze, przeprowadzając liczne próby, ale także uczestnicząc w szkoleniach, najpierw w zakresie technik naszkliwnych pod kierunkiem p. Marii Hoch w Chmielnie na Kaszubach, następnie w zakresie ręcznego modelowania porcelany w ramach programu Teaching Art (Porcelain Handbuilding Course) prowadzonego przez znakomitą specjalistkę w dziedzinie porcelany Antoinette Badenhorst, a ponadto warsztatu tematycznego z naszkliwnych technik reliefowych oraz technik zdobienia lustrami i złotem, prowadzonego przez wyśmienitego specjalistę Filipe Pereirę w Portugalii.

Koncentruje się na przedmiotach i formach dekoracyjnych, czerpiąc inspiracje z natury. Porcelanę modeluje ręcznie, lub zdobi gotowe przedmioty porcelanowe swoją autorską techniką akwarelową, tworząc delikatne impresje kwiatowe. Ponadto, korzystając z technik reliefowych, tworzy także wielowarstwowe abstrakcje, które często podkreśla biżuteryjnymi technikami ceramicznymi, zdobiąc porcelanę lustrami, metalami szlachetnymi, szkłem, stosując techniki wytrawiania, reliefu i inkrustowania.

Tadeusz Walter

Działalność artystyczną rozpoczął w 1967 roku wystawą malarstwa, jeszcze przed uzyskaniem dyplomu z malarstwa i tkaniny, co nastąpiło w 1970 roku w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. W latach 1976-1979 przebywał w Indiach, gdzie zetknął się z gliną jako tworzywem artystycznym. Po powrocie do Polski nawiązał kontakt z warszawską grupą ceramików KERAMOS. W 1981 roku zaczął nowy rozdział  życia artystycznego, od tego czasu jego zainteresowania skupiają się wyłącznie na ceramice. Glina i szkliwo stają się materiałem zadowalającym jego potrzeby twórcze.

Zajmuje się głównie ceramiką artystyczną. Sam robi szkliwa, które dają efekty specjalne (na przykład szkliwa krystaliczne). Unikatowe są także jego prace o charakterze użytkowym. Jego ceramika ma często charakter narracyjny, częstym motywem występującym w jego pracach jest postać ludzka z głową ptaka. Nazwał go Horudą, a jego imię jest połączeniem imion dwóch bóstw – Horusa z mitologii egipskiej i Garudy z mitologii hinduskiej.